Het aanvragen van een vergoeding via de WMO (Wet maatschappelijke ondersteuning) voor begeleiding bij het zelf opleiden van een hulphond kan een flinke uitdaging zijn. Gemeenten vragen vaak om een duidelijk en goed onderbouwd verzoek, waarin je precies uitlegt waarom deze hulp noodzakelijk is en hoe een hulphond jouw leven kan verbeteren.
In mijn werk als hulphondeninstructeur zie ik vaak hoe belangrijk deze ondersteuning is voor mensen die hun eigen hulphond willen opleiden. Helaas merk ik ook dat veel mensen vastlopen in het aanvraagproces, simpelweg omdat ze niet weten hoe ze hun situatie het beste kunnen verwoorden.
Daarom schrijf ik deze blog: Om je te helpen een sterke WMO-aanvraag in te dienen waarmee je de kans vergroot op een positieve uitkomst voor professionele begeleiding om je eigen hulphond op te leiden.
Een hulphond is niet alleen een maatje, maar ook een stille kracht die je vertrouwen geeft, je grenzen verlegt en je dagelijks leven weer kleur geeft ♥
Tips voor een sterke WMO-aanvraag
Hieronder een overzicht van wat je het beste in je WMO-aanvraag kunt opnemen:
1. Persoonlijke situatie schetsen
Beschrijf kort maar duidelijk welke beperking(en) je hebt en hoe deze jouw dagelijks leven beïnvloeden. Focus op de activiteiten waarbij je ondersteuning nodig hebt, zoals mobiliteit, structuur, veiligheid of het omgaan met prikkels.
Bijvoorbeeld: "Door mijn (bijvoorbeeld PTSS, autisme en/of een andere aandoening) heb ik moeite om zelfstandig boodschappen te doen, sociale contacten te onderhouden en mijn huishouden te organiseren. Dit beperkt mijn zelfredzaamheid en participatie in de maatschappij."
2. Rol van de hulphond
Leg uit hoe een hulphond jouw specifieke problemen kan verlichten en welke taken de hond voor jou zal uitvoeren. Dit moet aantonen dat de hulphond bijdraagt aan jouw zelfredzaamheid en kwaliteit van leven.
Bijvoorbeeld: "Een hulphond kan mij helpen door signalen van angst te herkennen, mij te begeleiden in drukke situaties en mij herinneren aan mijn dagelijkse structuur. Hierdoor krijg ik meer zelfstandigheid en kan ik beter deelnemen aan sociale activiteiten."
3. Waarom een hulphond zelf opleiden?
Maak duidelijk waarom je kiest voor het zelf opleiden van een hulphond in plaats van een al opgeleide hulphond via een reguliere stichting. Dit kan zijn vanwege specifieke taken, de bandopbouw met de hond of omdat een geschikte hulphond via een stichting niet beschikbaar is.
Bijvoorbeeld: "Voor mijn situatie is het belangrijk dat ik een hond kan opleiden die specifiek is afgestemd op mijn behoeften. Het zelf opleiden van een hulphond, onder begeleiding van een gecertificeerde instructeur, zorgt ervoor dat de hond precies de taken leert die mij helpen in mijn dagelijks leven."
4. Belang van professionele begeleiding
Toon aan dat je begeleiding nodig hebt van een deskundige om dit proces verantwoord en effectief te laten verlopen. Verwijs hierbij naar de kwalificaties en ervaring van de hulphondeninstructeur.
Bijvoorbeeld: "Om ervoor te zorgen dat mijn hulphond de juiste vaardigheden leert, is begeleiding door een gekwalificeerde instructeur essentieel. Deze begeleiding omvat praktische training, gedragsbegeleiding en evaluaties, zodat de hond op een veilige en verantwoorde manier wordt opgeleid."
5. Kostenplaatje en aanvraag
Sluit af met een overzicht van de kosten voor de begeleiding en een duidelijke vraag voor een bijdrage. Voeg eventueel een offerte of specificatie van de instructeur toe.
Bijvoorbeeld: "De kosten voor de begeleiding bij het opleiden van mijn hulphond bedragen [bedrag]. Ik wil hierbij een aanvraag indienen voor een vergoeding vanuit de WMO, zodat ik deze noodzakelijke ondersteuning kan bekostigen."
6. Medische of professionele onderbouwing
Voeg relevante verklaringen of ondersteunende documenten toe, zoals:
- Een brief van je huisarts of specialist waarin jouw situatie en de noodzaak van een hulphond wordt beschreven.
- Een indicatie dat een hulphond een passende oplossing is voor jouw hulpvraag.
Goed om te weten
Bij een WMO-aanvraag voor een psychosociale hulphond draait het niet om de hond zelf, maar om de begeleiding voor het zelf opvoeden van jouw eigen hond tot een psychosociale hulphond. Jij leidt de hond namelijk zelf op, met professionele ondersteuning.
Het komt voor dat de gemeente zegt dat de hond ‘therapeutisch’ werkt en dat de zorgverzekering de kosten zou moeten dekken, maar dat klopt vaak niet. Bij een therapeutisch traject is de hond meestal tijdelijk nodig, totdat je de nieuwe vaardigheden zelfstandig kunt toepassen. Bij een psychosociale hulphond is dat anders; de hond blijft een blijvende ondersteuning in jouw dagelijks leven. En dat maakt een groot verschil: minder afhankelijkheid van menselijke hulp, meer zelfstandigheid en vaak een betere kwaliteit van leven.
Tips:
- Houd de aanvraag zo concreet en feitelijk mogelijk.
- Maak gebruik van de hulp van een WMO-consulent, belangenorganisatie of je hulphondeninstructeur bij het indienen van je aanvraag.
- Wees voorbereid op een keukentafelgesprek waarin je jouw aanvraag mondeling kunt toelichten.
